FONTYS HOGESCHOOL JOURNALISTIEK
Welkom op mijn website!
Hier kun je alles vinden over de voortgang van mijn opleiding en journalistieke loopbaan. Door verder naar beneden te scrollen vind je onderdelen zoals mijn vrije ruimte en zelfreflectie.
Vrije Ruimte
GEFILEERD
In zes afleveringen is het avontuur dat ik en vier andere kandidaten aanga te zien in zes afleveringen in documentaire stijl. In Gefileerd wordt de herkomst van voedsel in beeld gebracht. Wat voor impact heeft het eten van kip, garnalen, vis en rijst op mens, milieu en dier? We wonen en werken twee weken in Thailand om dit zelf te onderzoeken.
We eten het liefst lekker eten dat we zo goedkoop mogelijk in huis halen. Mens, dier en milieu lijden zwaar onder de massaconsumptie. In Gefileerd wordt dit in beeld gebracht zodat de consument weet wat voor invloed hun koopgedrag kan hebben. Thailand is een van de grootste voedselexporteurs in de wereld. Het programma is een echte ‘wake up call’.
AFLEVERING 1
In de eerste aflevering is te zien hoe we naar Thailand reizen. We slapen bij de arbeiders van een kippenboerderij waar we de volgende dag aan het werk zullen gaan. We spreken de locals en hebben het eerste besefmoment van hoe onze werkelijkheid er de komende twee weken uitziet.
De voedingsindustrie is een van de meest vervuilende ter wereld. De aarde warmt op, mede door onze voedingsgewoontes. 25% van de uitstootgassen als methaan en CO2 zijn te wijten aan de voedingsindustrie. Het produceren van voedsel brengt milieuproblemen met zich mee. Ontbossen, overbevissing en verlies aan biodiversiteit zijn allemaal gevolgen hiervan. we hebben in 2050 twee wereldbollen aan landbouwgrond nodig als we door willen gaan zoals we nu doen.
AFLEVERING 2
In de tweede aflevering gaan we naar het kippenslachthuis. Deze ervaring schudt mij volledig wakker. Om zelf deel uit te maken van dit proces in de voedselindustrie veranderd mijn kijk op onder andere kip volledig. Ik mocht ook een gezin interviewen die wonen en werken in het kippenslachthuis. Zij werken zes dagen in de week voor een laag loon die zij grotendeels terugsturen naar hun familie. Het is een groot contrast met het leven dat ik leid in Nederland.
Kip is het favoriete voedsel ter wereld. Jaarlijks worden 50 miljard (!) kippen gefokt voor hun vlees. Elke seconde worden er ongeveer 2000 kippen geslacht. Er is heel veel land nodig om kippen te houden. Ongeveer 18% van de broeikasgassen komen van kippen. Dit is meer dan de uitstoot van het verkeer op heel de wereld.
AFLEVERING 3
In de derde aflevering gaan we de garnalenindustrie onder de loep nemen. We vissen de kweekvijvers leeg. Het is fysiek uitputtend werk.
Thailand is de tweede grootste garnalen kweker ter wereld. Het land exporteert ongeveer 500 miljoen kilo garnalen per jaar. Ongeveer 55% van de garnalen vangst in de wereld zijn gekweekte garnalen. Hiervoor wordt veel mangrovebos gekapt. Het verdwijnen van deze bossen zijn vaak een ramp voor de bevolking aan de kust. Hun natuurlijke bescherming voor tsunami’s verdwijnt.
AFLEVERING 4.
In de vierde aflevering van Gefileerd nemen we de visserij in Thailand onder de loep. We werken een dag op een vissersboot van ansjovis. Spreken met twee mannen die jaren lang moesten werken op een vissersboot zonder betaalt te krijgen en aan land te komen. Het is enorm indrukwekkend en gruwelijk.
Een derde van alle visbestanden op de wereld is overbevist. Honderden vissoorten worden wereldwijd met uitsterven bedreigd. In Thailand moeten nog elke dag mannen op vissersboten werken zonder hiervoor betaald te worden en mogen niet aan wal.
AFLEVERING 5
In de vijfde aflevering nemen we een kijkje bij de rijstproductie. Het is enorm hard werk voor bar weinig geld. Jongeren trekken naar de stad in de hoop om beter werk te vinden, maar komen vaak in de prostitutie terecht.
Thailand is de op een na grootse rijstexporteur in de wereld. Maar liefst 40% van de Thaise bevolking werkt in de rijstsector. De arbeiders leven vaak in extreme armoede. Bovendien is rijst verbouwen uitputtend voor de aarde. Voor 1 kilo rijst is ongeveer 5000 liter zoetwater nodig. Rijstteelt is verantwoordelijk voor ongeveer 10% van het methaanuitstoot op aarde. Om ongedierte te bestrijden worden pesticiden gebruikt.
AFLEVERING 6
Tot slot koken we in Nederland een duurzaam diner die ons een laatste keer aan het denken zet over alles wat we meegemaakt hebben de weken daarvoor in Thailand. We organiseren een diner waarbij we een vegetarisch menu presenteren. Met dit menu laten we zien dat consumeren niet moeilijk hoeft te zijn.
Als wij een dag per week geen vlees eten kunnen wij enorm veel Co2, water en besparen.
WAAROM INSECTEN HET ETEN VAN DE TOEKOMST ZIJN
Een burger gemaakt van gemalen larven van de meeltor. Loopt het water je al in de mond? Nee? Afgelopen week werden meelwormen goedgekeurd door de Europese Agentschap voor Voedselveiligheid (EFSA), waardoor we weer een stapje dichter zijn bij het consumeren van insecten als orde van de dag.
Entomofagie
Het eten van insecten wordt ook wel entomofagie genoemd. Entomofagie komt op enorm veel plekken op de wereld voor. In tachtig procent van de landen ter wereld worden insecten gegeten. In Noord-, Zuid- en Centraal Amerika, Azië, Australië Afrika en Nieuw-Zeeland worden insecten namelijk als belangrijke voedingsbron gezien. Europa blijft achter in het eten van de beestjes. Het is ongewoon of zelfs taboe, maar het lijkt erop dat we maar aan het idee moeten gaan wennen.
Insecten waren in de tijd van jagers en verzamelaars een groot deel van het dagelijkse voedingspatroon. Vooral op plekken waar insecten veel voorkomen en eetbaar zijn is dit door gewenning altijd zo gebleven. De insecten die in Nederland voorkomen zijn kleiner en komen in mindere mate voor. Bovendien is maar twee procent van de eetbare insecten in Europa te vinden. In Nederland zijn we vanuit de geschiedenis minder gewend aan deze beestjes als deel van ons dieet. Wanneer we wel insecten eten worden ze vaak gebruikt als condiment, denk maar aan de kleuring van roze koeken of M&M’s, of per ongeluk. Volgens professor Catriona Lakemond eet de gemiddelde Nederlander (onbewust) vijfhonderd gram insecten per jaar.
Volgens een onderzoek van Fallon en Rozin speelt afgunst een grote rol in de Westerse kijk op het eten van insecten. Het oordeel van de consument is gebaseerd op walging, omdat we negatieve associaties hebben met insecten. In of om het huis vormen insecten een pest of ze brengen bepaalde soorten ziektes met zich mee.
Het klimaat en de mens
Als we dan niet gewend zijn aan het eten van insecten of sterker nog, als wij ervan walgen, waarom zouden we ons zo nodig moeten aanpassen? Arnold van Huis, hoogleraar tropische entomologie, doet al twintig jaar onderzoek naar insecten als voedsel voor mensen. Volgens Van Huis gaat de ontwikkeling van entomofagie in Nederland erg snel: “Dit komt onder andere doordat we hard opzoek zijn naar duurzame alternatieven voor warmbloedig vee of vis”. Dat moet ook wel want volgens het VN-klimaatrapport hebben we in 2050 een voedseltekort. In dat jaar leven er ongeveer 9 miljard mensen op de wereld, om iedereen te kunnen voeden moeten er aanpassingen worden gedaan. Van Huis: “Ongeveer zeventig procent van de landbouwgrond wordt al gebruikt voor de vleesproductie.”
Het eten van vlees vraagt veel van de aarde. Vijftig procent van de broeikasgassen komt van de veestapel en voor een kilo rundvlees is 15.500 liter water nodig. Echt duurzaam is dat niet. Insecten zijn minder uitputtend voor de planeet: zo is de uitstoot van broeikasgassen wel honderd keer lager dan bij warmbloedig vee. Miljoenen insecten zijn namelijk te kweken op een paar vierkante meter grond en voor de beestjes wordt weinig water gebruikt. Voor een kilo krekelvlees is 2,1 kilo voer nodig, voor een kilo rundvlees is dat 25 kilo. Hier liggen dus mogelijk interessante oplossingen voor het wereldvoedselvraagstuk.
Stefan Hoeks ziet ook de potentie van insecten. Hij houdt zich bezig met het eten van later. Met zijn bedrijf Voedsel van de Toekomst probeert hij mensen te enthousiasmeren over het eten van insecten: “Insecten gaan zeker een rol spelen in de toekomst. We zijn echt nog aan het begin van dit fenomeen”. De voordelen van insecten zijn zo groot op het gebied van uitstoot, ruimte en milieu dat ik ervan overtuigd ben dat het een goed alternatief is”. Toch kiest Hoeks er niet voor om de mensen rustig naar binnen te lokken met bijvoorbeeld krekelmuffins of insectenfalafel. Op zijn site kun je hele bakjes krekels kopen, of lolly’s met een hele meelwormen erin. Hij kiest ervoor om insecten in zijn geheel te verkopen: “Ik vind het leuk om mensen op deze manier kennis te laten maken met insecten. Mensen proeven dan ook echt de insect”. Er is inderdaad niks om je achter te verschuilen. Hoeks is niet afhankelijk van de verkoop van de insecten. Hij doet dit naast zijn werk bij een notenkraam: “Het is een investering in de toekomst. Wanneer mensen nieuwsgierig zijn kunnen ze tenminste al ergens terecht”. Hoeks haalt zich geen onrealistische dingen in het hoofd: “Er speelt nog veel onwennigheid bij mensen. Er is een reactie van walging bij velen.”
In insecten zit bijzonder veel proteïne. De hoeveelheid is gelijk aan die in vis, rund of varken. Zo kunnen ze als vervanger daarvoor dienen. Van Huis benadrukt de voordelen van het eten van insecten: “Ze zijn niet alleen rijk aan proteïne, ijzer en eiwit, er zijn ook andere voordelen voor onze gezondheid. In het skelet van insecten zit namelijk chitine, een vrijwel onbekende stof voor ons lichaam. Dit is goed voor ons immuunsysteem.”
Insecten kunnen daardoor niet alleen een plek krijgen in ons voedingspatroon, maar ook in die van ons vee. De diervoederindustrie gebruikt al veel insectenmeel in hun voer. Dit is een stuk goedkoper dan de sojabonen en het vismeel dat in voer werd gebruikt en het is ook nog eens heel gezond. Bovendien zouden ze weer gekweekt kunnen worden op reststromen uit de voedselketen en op mest. Hierdoor zouden ze de voedselketen een stukje meer circulair kunnen maken.
Culinaire insecten
Op het moment is het nog niet heel makkelijk om insecten te verwerken in je dieet. In de supermarkt werden een aantal producten verkocht. Insectenburgers of paprikachips van larven waren een korte tijd te vinden in sommige winkels. Toch werden deze na de mediahype in 2018 na een tijdje alweer uit het schap gehaald. Insecten zijn veelal te koop op webwinkels of groothandels, waardoor ze ook niet erg toegankelijk zijn voor de consument.
Van Huis ziet in dat de consument nog overtuigd moet worden: “De consument is conservatief wat dit betreft. Als je iets aanbiedt wat men niet kent als voedsel is dat een behoorlijke belemmering. Insecten hebben geen goede reputatie dus is het moeilijk om het aan de man te brengen. De insecten moeten niet herkenbaar zijn in het voedsel en er moet iets lekkers van de insecten gemaakt worden. Ook moet er gericht worden op kinderen, die zijn niet bevooroordeeld”. De grootste drempel is echter dat veel mensen het simpelweg nog nooit geprobeerd hebben: “Het belangrijkste is dat mensen het gewoon een keer proeven. Geef mensen een keer de gelegenheid om het te proberen en de tweede keer is al veel minder spannend”.
Obstakels
Anneke Ammerlaan vertelt in een aflevering van Keuringsdienst van Waarde over entomofagie, dat het eten van insecten te komende tijd niet een grote rol zal spelen in ons dieet. Het is volgens haar een hype die wat langer blijft hangen. Wel heeft het volgens Ammerlaan onze ogen doen openen naar alternatieve eiwitbronnen. Door de opschudding van insecten in burgers, balletjes of andere vleesvervangers zijn de ogen geopend naar vleesvervangers in zijn algemeen.
Het eten van insecten is op dit moment vrij prijzig. Als het op grotere schaal kan en de bedrijven worden verder geautomatiseerd, kan de kostprijs omlaag worden gebracht. De afgelopen jaren zijn veel bedrijven al veel verder in het automatiseren van de fabrieken en kan er voor het veevoer al in extreem grote mate geproduceerd worden. Ook moeten de reststromen waar de insecten op en van kunnen leven goedkoper worden. Als zij op organisch afval kunnen leven is dit goedkoper en zal de circulaire voedselstroom ook kunnen groeien. Nu is het voor de portemonnee echter nog niet aantrekkelijk om een onsje krekels te kopen in plaats van kip.
Bovendien werkte de wetgeving ook tegen: “Qua wetgeving was het een probleem, omdat deze er simpelgezegd niet was”, legt Van Huis uit, “omdat het eten van insecten nog erg nieuw is waren hier nog geen regels voor. Het eten van insecten was gedoogd, maar nu komt er Europese goedkeuring”. Op 13 januari 2021 werd het eerste positieve evaluatierapport door de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid gepubliceerd. Er waren geen veiligheidsbezwaren tegen het eten van de larven van de meeltor. Van Huis: “Volgens mij is veiligheid helemaal geen probleem. Het is zelfs veiliger om insecten te eten dan vlees, omdat insecten verder van de mens afstaan. Alles moet nu eenmaal gecontroleerd worden”. Elk bedrijf dat insecten op de markt wil brengen moet goedkeuring krijgen van de Europese Agentschap voor Voedselveiligheid (EFSA). Het is echter ontzettend duur om zo’n goedkeuring aan te vragen: “het kost enkele duizenden euro’s, hierdoor kunnen alleen hele grote bedrijven dit aanvragen”, vertelt Van Huis.
De kans dat we morgen een onsje insectenvlees op ons bord hebben is erg klein. Wel weten we dat er voor de toekomst potentie zit in deze industrie. Want de voedingsindustrie zoals die er nu uitziet, houden we niet vol.
VERANTWOORDING VRIJE RUIMTE
Televisieprogramma Gefileerd
In mijn derde jaar ben ik voor een nieuw programma op NPO3 op reis gegaan naar Thailand. Met vier anderen en een presentator gingen wij op pad om meer te weten te komen over de herkomst van ons voedsel. Twee weken lang ging ik werken en wonen in Thailand, zoals miljoenen anderen. Het doel van het programma was informeren en bewustwording creëren. Ik ben altijd onwijs nieuwsgierig geweest naar de televisiewereld en met Gefileerd zag ik de kans om me volledig onder te dompelen hierin. Toen ik een oproep zag voor een twintiger die graag met eten bezig is en met milieu trok ik alles uit de kast om mee te gaan op reis.
Publieksgerichtheid: Heeft contact met het publiek om oog te krijgen voor nieuwspercepties en mediagebruik van verschillende doelgroepen en de potentiele publieksbijdrage aan producties. Weet eigen producties onder de aandacht te brengen. Geeft waar nodig op correcte wijze zijn werkwijze in producties weer.
Ik heb veel tijd en aandacht besteed aan de reacties die Gefileerd kreeg. Het is een vrij schokkend programma met heftige beelden dus erover gesproken werd er wel. Ik was benieuwd naar of het beoogde effect van het programma (bewustwording) ook daadwerkelijk zijn doel behaalde. Op twitter waren de ongecensureerde meningen goed te volgen. Er werd door andere media over gepraat (item in Op1 en column in het AD). Ook wordt het op verschillende scholen verwerkt in de lesprogramma’s van vakken zoals maatschappijleer of projecten over duurzaamheid. In Februari 2020 mocht ik een gastles geven op het MBO in Middelburg om over mijn ervaring te praten.
Vernieuwen: Toont zich innovatief in het eigen journalistieke handelen. Ontwikkelt een eigen journalistiek profiel door keuzes op inhoud en vorm
De koffers pakken en op het vliegtuig stappen met een televisiecrew is denk ik behoorlijk het heft in handen nemen om nieuwe ervaringen op te doen. Door Gefileerd heb ik een ander deel van de wereld gezien en een ander deel van mezelf (als journalist) leren kennen. Voor mij was de televisiewereld namelijk helemaal nieuw. Ik heb voor de camera gestaan en gepresenteerd, ik heb geïnterviewd met behulp van een tolk en ik heb me volledig laten onderdompelen in een journalistiek verhaal. Voortaan hoop ik echter niet meer mee te hoeven als kandidaat van een programma maar heb ik mijn eigen televisieprogramma geschreven en ga ik als journalist zelfstandig op pad.
Het is een andere vorm dan traditionele journalistiek waarbij gestreefd wordt naar objectiviteit. Wij, de twintigers, zitten midden in een avontuur waarbij wij het middel zijn voor de kijkers om nieuwe dingen te leren. Omdat er in tegenstelling tot traditionele journalistiek veel emoties komen kijken kan de kijker zich identificeren met ons. Het is hierdoor ook een innovatievere vorm van journalistiek.
Reflecteren: Formuleert een onderbouwde visie op een zelfgekozen onderwerp mede op basis van literatuuronderzoek. Koppelt reflectie op zijn handelen en attitude aan een zelfgekozen journalistiek profiel.
De reis naar Thailand met NPO3 was een van de leerzaamste ervaring van dat jaar. Ik ging mee omdat ik graag meer wilde weten over de televisiewereld. Ik had hier nog geen ervaring in. Dit programma was een soort sneltrein voor zien hoe televisie maken werkt. Veel dingen vielen me tegen: een hele dag met de camera op je gericht staan, sturende vragen krijgen van de cameraman of het montagewerk van de editors. Dit was voor mij onwijs leerzaam om mee te maken, omdat hiervoor alleen maar aan de andere kant van het produceren stond. Het leerde me veel over het maken van een populair programma en het zijn van een goede journalist. Die twee dingen kunnen soms botsen. Een verhaal moet waarheidsgetrouw verteld worden, maar spannend genoeg blijven om naar te blijven kijken. Ik heb gezien hoe een televisieprogramma tot stand komt. Van geluidsman tot productie. Het was bijna een soort korte stage waarbij ik alle aspecten van televisie maken te zien krijg.
Ik had graag een iets andere rol gespeelt in een Tv-programma. Ik zou graag meer te maken hebben gehad met de research en het op stelten zetten van het programma om dan vervolgens op reis te gaan en een verhaal te vertellen. Wel besef ik dat deze reis mij een unieke kans geboden heeft die mij heeft gevormd tot de journalist die ik nu ben.
Het is namelijk dankzij deze reis dat ik erg geïnteresseerd ben geworden in duurzaamheid en het schrijven over kwesties van mens, milieu en dier. Ik heb een ander deel van de wereld gezien. Een deel waar armoede erg zichtbaar is en ik de gevolgen van massaconsumptie met eigen ogen heb kunnen zien. Ik denk dat dit erg waardevol is in de rol van (culinair) journalist en dit zal een goede basis zijn voor als ik in de toekomst producties zal blijven maken over dit soort onderwerpen. Bovendien ben ik ondanks een aantal uitdagingen waar ik voor kwam te staan niet afgestapt van het idee van presenteren. Video vind ik leuk, vooral als ik voor de camera mag staan.
Longread entomofagie
Ik was nog niet helemaal tevreden over de producties die ik heb ingeleverd voor het R&P-vak Longreads. Ik heb voor dit vak ook het laagste cijfer gehaald. Bovendien denk ik dat ik de afgelopen tijd meer geleerd om een betere productie te kunnen maken. Ik ging aan de slag met het onderwerp waar ik mijn inhoudsonderzoek over schreef: entomofagie. Dit is een onderwerp dat mij nog steeds onwijs fascineert. Ik ben mijn derde jaar veel bezig geweest met duurzaamheid en milieu. Het eten van insecten zou een mogelijke oplossing kunnen zijn voor het grote voedselvraagstuk. Omdat ik mijn vrije ruimte productie in januari 2021 is gemaakt, moest ik mijn researchdossier aanvullen en aanpassen zodat deze actueel was.
Researchen: “Verwerft op basis van onderzoek van complexe Nederlands- en Engelstalige informatie inzicht in een zelfgekozen thematiek, onderscheidt bij maatschappelijke ontwikkelingen meerdere invalshoeken en zienswijzen en beoordeelt deze op validiteit”.
Ik wilde graag een productie maken waar ik als basis veel research voor had gedaan. Ook wilde ik graag een onderwerp pakken binnen de culinaire journalistiek die wat dieper ging dan mijn voorgaande producties. Een goede fundering voor dit artikel was belangrijk. De basis van deze longread was een artikel dat entomoloog Arnold van Huis schreef over de nieuwste ontwikkelingen in entomologie op het gebied van humane consumptie en veevoer. Ik heb veel onderzoeken van de Universiteit van Wageningen doorgespit en moest ook door wat pittige Engelstalige literatuur bikkelen om zelf goed op de hoogte te zijn van eetbare insecten en de actualiteiten rond het onderwerp. Mijn researchdossier was aangevuld en op basis van dat document kon ik mijn artikel schrijven. Omdat ik ondertussen al zo veel van het onderwerp wist ging dat redelijk soepel voor mijn gevoel. Wel merkte ik omdat ik zoveel informatie had dat ik het lastiger vond om te selecteren. Kritisch te kijken wat belangrijk was in mijn artikel en wat ook weggelaten mag worden was een uitdaging bij het stuk.
Stefan Hoeks en vooral Arnold van Huis waren een interessante toevoeging aan de productie. Ik heb hierdoor een extra laag kunnen toevoegen aan mijn artikel. Ik merkte dat het gesprek van Arnold van Huis mij vooral veel nieuws leerde.
Ik had graag langer uitgetrokken voor mijn researchdossier. De volgende keer plan in beter mijn researchperiode uit en gun mezelf x aantal dagen om mezelf puur te focussen op onderzoek. Dit soort producties hebben tijd nodig.
Publieksgerichtheid: Heeft contact met het publiek om oog te krijgen voor nieuwspercepties en mediagebruik van verschillende doelgroepen en de potentiele publieksbijdrage aan producties. Weet eigen producties onder de aandacht te brengen. Geeft waar nodig op correcte wijze zijn werkwijze in producties weer.
Toen ik het onderwerp en vorm voor mijn productie had bepaald kwam ik bij de keuze van doelgroep uit. Ik koos ervoor om onderzoek te doen naar een volledig nieuw medium. Ik koos voor het medium Brandpunt+ een relatief nieuw platform. Brandpunt+ kiest vaak actuele onderwerpen rondom milieu, cultuur en leven. Brandpunt+ is een platform waar ik zelf graag voor zou schrijven, dus oefenen met dit artikel en het te proberen te verkopen aan het medium leek mij een stap in de goede richting. Ook sprak ik met een aantal medestudenten die voor Brandpunt+ schrijven over het publiek van dit platform en de doelen van de redactie.
Ik heb het artikel gedeeld op mijn sociale media omdat ik hier actief over culinaire onderwerpen praat. Ik merkte dat het onderwerp al veel reactie uitdaagt. Dankzij het delen van mijn artikel heb ik van verschillende mensen interessante opmerkingen gekregen over het stuk.
Produceren: maakt complexere producties voor een online omgeving. Stemt Nederlandse taal af op specifiek mediumtype en doelgroep. Voert het journalistieke werk op middellange termijn uit en plant en organiseert op lange termijn onder aansturing
Voordat ik aan de slag ging met het uitwerken van dit artikel ben ik goed gaan kijken naar de stijl en doelgroep van Brandpunt+. Dit online platform schrijft voor een publiek dat vooral bestaat uit studenten en starters en schrijft over onderwerpen die spelen in het leven van hun publiek. Hun artikelen zetten vaak aan actie en denken (‘Laat de wespen met rust’, ‘Wat te doen wanneer je worstelt met zingeving’). Naar mijn mening past mijn onderwerp goed bij het medium: het gaat over duurzaamheid en toekomst. Ook lette ik op de schrijfstijl van het medium en paste daarop mijn tekst aan door middel van vlotte woordkeuze. De titel van de longread is in dezelfde uitdagende stijl als de andere. Brantpunt+ had een specifieke manier van het verwijzen naar bronnen en literatuur. Door ook direct te verwijzen naar bronnen in de vorm van hyperlinks werd mijn productie transparant.
Reflecteren: Formuleert een onderbouwde visie op een zelfgekozen onderwerp mede op basis van literatuuronderzoek. Koppelt reflectie op zijn handelen en attitude aan een zelfgekozen journalistiek profiel.
Ik koos ervoor om een longread te schrijven omdat ik vond dat ook na het R&P-blok ik nog veel kon leren op dit gebied. Denk ik dat ik met deze productie aan mezelf heb bewezen dat ik de perfecte longread kan schrijven? Absoluut niet. Het dwong me echter om opnieuw kritisch te kijken naar hoe je een goed verhaal schrijft, met een begin, midden en eind, hoofdpersonen, een plot, een spanningsboog. Ik vind dat het verhaal wat beter georganiseerd had kunnen zijn. Ik vond het lastig om een vloeiend verhaal te vertellen.
Ik koos ervoor om veel onderzoek te doen voor deze productie omdat ik dit nog graag wilde aantonen in mijn assessment. Waar Gefileerd een onwijs leerzame ervaring was, is deze competentie daar lastig bij aan te tonen.
ZELFREFLECTIE JAAR 3
In mijn derde jaar volgde ik de R&P vakken Longreads en Bladen: Print en Online. Ik volgde de minor Future Media Lab. Dit jaar ronde ik mijn derde jaar af door het laatste blok Experimentele vormen te volgen.
LONGREADS V
Ik begon het R&P-blok met Longreads. Ik voelde me na mijn tweede jaar comfortabel met schrijven. Ik houd ontzettend van taal en met schrijven heb ik het gevoel dat ik mij goed kan uitdrukken. Waar ik dat bij beeld en audio soms wat lastiger vind, voelt het alsof ik met schrijver meer controle heb over de boodschap. Ik merkte dat ik vaak klaagde over de snelheid waarbij artikelen moesten worden aangeleverd en dat ik nooit dieper in een onderwerp kon duiken. Daarom koos ik voor Longreads.
Bij longreads leerde ik over het vertellen van een verhaal met een begin, middel en einde, hoofdpersonen en een goed plot. Over goede research als basis en het uittekenen van je artikel van te voren. Ik vond het interessant om een journalistiek artikel verhalend te leren schrijven. Ik schreef een longread over mijn oma. Voor deze longread ging ik met haar in gesprek over vroeger. Tijdens het schrijven van dit artikel kon ik mij uitleven op de sfeer. Ook schreef ik een productie over eenzame internationale studenten met een specifiek doelgroep in de gedachte. Dit blok gaf mij de kans om te spelen met taal, verhaal en sfeer. Uiteindelijk had ik betere producties kunnen maken. Ik had graag wat complexere onderwerpen gekozen.
BLADEN: PRINT EN ONLINE G
Schrijven was relatief binnen mijn comfort zone. Vormgeving daarentegen was behoorlijk ver daarbuiten. Tijdens dit blok maakte ik met mijn groep een magazine over de nacht en we hielden we online een site bij. Samen met Hester deed ik de vormgeving van het magazine. Ik leerde enorm veel hierover. Ik leerde over vormgeving en keuzes die je afstemt op je publiek en huisstijlen en hoe vormgeving in dienst kan staan van het vertellen van een verhaal. Het was enorm gaaf om het magazine daadwerkelijk in mijn handen te hebben en ik was dan ook tevreden met de uitkomst. Een echte uitdaging was voor mij werken met de programma’s en het vragen van je ‘collega’s’ om rekening te houden met de vormgeving en of zij toch echt rekening willen houden met de afgesproken deadline. Als ik het opnieuw mocht doen had ik meer tijd gestoken in kijken of we meer met vernieuwing konden doen. Hoe konden we het magazine meer innoveren?
Ik ben ervan overtuigd dat deze lessen vormgeving waardevol zullen zijn in de toekomst.
EXPERIMENTELE VORMEN G
Experimentele vormen was mijn favoriete blok van R&P. Dit is het laatste vak wat ik nog moest behalen op de FHJ. Daarom wilde ik heel erg graag alles uit dit vak halen.
Ik vind innovatie enorm belangrijk en ik denk dat het in ons vak erg belangrijk is om mee te blijven bewegen. Tijdens dit vak gingen we aan de slag met de Design Thinking methode. In vijf weken maakte we twee prototypes. Ik ging aan de slag met twee onderwerpen die mij enorm interesseerde: cultuur en eten. Ik maakte een prototype voor een maaltijdbox met daarin alle ingrediënten voor een gerecht uit een specifiek land. Daarbij komt ook een audio verhaal met alle stappen van het gerecht en het verhaal over het land. Tijdens experimentele vormen heb ik ondervonden hoe krachtig audio kan zijn en dat ik toch wel een beetje verliefd ben geworden op deze vorm. Ik heb tijdens dit vak enorm veel geleerd over innovatie, publieksgerichtheid en design. Als ik het vak opnieuw mocht doen zou ik het design proces wat meer respecteren. Ideeën creëren heeft tijd nodig. Bovendien had ik er moeite mee dat het voldoende was om een hi-fi prototype in te leveren in tegenstelling tot streven naar een perfect eindproduct. Ik zal in de toekomst vaker design en journalistiek combineren.
Ik voelde mij een beetje als een kind in een snoepwinkel toen ik moest kiezen welke vakken ik wilde gaan volgen voor R&P. Ik denk dat ieder student journalistiek enthousiast wordt wanneer hij of zij een keuze mag maken in onderdelen binnen het vak die hij of zij interessant vind. Ik heb het gevoel dat deze blokken mij inzage gaven in wie ik wil zijn als journalist: een verhalenverteller, een designer en een culinair schrijver, maar ook wat niet goed bij mij past: eindredacteur, onderzoeker en een nieuwsjager. R&P geeft je een mogelijkheid tot het proeven van allerlei vormen, onderwerpen en genres en is een waardevolle toevoeging geweest van mij als journalist.
JOURNALISM STUDIES G
Met het kiezen van een onderwerp voor dit onderzoek had ik best wat moeite. Malou gaf mij wat goed advies: kies een onderwerp waar jij geen genoeg van krijgt. Dat is natuurlijk eten. Ik heb het altijd irritant gevonden als mensen mij een (food)blogger noemden in plaats van een journalist. Daarom ben ik gaan onderzoeken wat voor rol foodbloggers in de culinaire journalistiek spelen. Ik wilde graag dat mijn onderzoek relevant zou zijn voor mij. Voor dit onderzoek heb ik enorm veel research gedaan. Omdat er nog niet enorm veel literatuur was over culinaire journalistiek moest ik ook veel Engelse literatuur doorspitten en kijken naar de verhouding van bloggers tegenover journalistiek in het algemeen. Uiteindelijk heb ik met veel moeite dit onderzoek gehaald. Ondanks dat ik het niet makkelijk vond kijk ik er met positieve gevoelens op terug. Ik had dit onderzoek nodig om klaar te zijn voor het reflectieonderzoek van het vierde jaar.
INHOUDSONDERZOEK G
Voor dit onderzoek had ik geen moeite met een onderwerp. Iets wat mij fascineert is het eten van de toekomst. Omdat we met een groot klimaatprobleem kampen vind ik duurzame alternatieven interessant. Daarom koos ik het onderwerp entomofagie. Het doel van mijn inhoudsonderzoek was een goede basis maken voor een journalistieke productie. Het doen van research, informatie verzamelen en samenvatten en een lijst maken met mogelijke bronnen voor de productie. Ik ben niet heel erg tevreden met dit bestand. Ik denk dat ik dieper in het onderwerp had kunnen duiken en een betere fundering voor een productie had kunnen leggen. Ik heb voor mijn vrijeruimte productie namelijk opnieuw research gedaan en had binnen een niet al te lange tijd veel meer informatie die ook erg nuttig was geweest voor mijn productie. De tabellen die ik vond waren wel duidelijk en zijn echt een toevoeging aan het onderzoek. Uiteindelijk heb ik geen feedback meer gekrijgen op mijn onderzoek, maar als ik het opnieuw zou maken zou het een betere fundering zijn met literatuur die dieper ingaat op het onderwerp.